 |
|
 |
۱- ۲-
۳- ۴-۵-
۶-
۷- ۸ -۹-
۱۰-۱۱-۱۲-۱۳-۱۴-۱۵-۱۶-۱۷-۱۸-۱۹-۲۰-۲۱-۲۲-۲۳-۲۴-۲۵-۲۶
۲۷-۲۸-۲۹-۳۰-۳۱-۳۲-۳۳-۳۴-۳۵-۳۶-۳۷-۳۸-۳۹-۴۰-۴۱-۴۲-۴۳-۴۴-۴۵-۴۶-۴۷
۴۸-۴۹-۵۰-۵۱
هرڅه جوړدي دځانګړي کار دپاره
چې پدې راز نه پوهیږي ماشومان دي
توره وایي چې دجنګ دپاره ښه ده
خو دپاسه کښیناستل ورباندې ګران دي
چې په سوړه
لاس منډې نو ځان ډاډه کړه
چې به بیرته دې لاس څنګه ویستل کیږي
تل په غوږ
کې دې ساته دغه خبره
جګړې مخکې دخپل پیل نه ګټل کیږي
نیک کارونه
وي دسترو انسانانو
داسې نه چې دهرچا٬ هرچا تر وس ده
ټولول
ددرمن ډیرې ستونزې غواړي
سوزیدلو ته یې یو ګو ګړ هم بس ده
په های های
او په وای وای یې غلط نشۍ
هرڅوک خپل پیټی په شا وړي دغمونو
ټول پوهیږی
پردی غم تر وارې سوړ وي
باور نشته دیارانو په لوظونو
چې پخپله
مو څه وس او توان کې نه وي
دبل چا په تمه مه کښینۍ کورو کې
چا چې لاپې
دسپرو سپرو دي کړی
هغوۍ پاته دي تل دشتو او میرو کې
خطر نشته
دماړه او زورور نه
موړ زمری لا دمیږي نه بې خطر وي
وي بې رحمه
او چا لبازه چې کمزور وي
تل مدام یې زولۍ ډکه له ضرروي
نه ویریږي
چې له تانه ٬ مه ویریږه
سپي ډاریږي مساپر نه چې غپیږي
نصیحت له
هوښیارانو ده راپاتې
ډار له هغه کړه چې تا ځینې ډاریږي
که په خوښه
دې روزګار درسره نکړي
نو په خوښه دې بیا ته دخپل روزګار کړه
ځینو٬ ځینو
خو لا داسې هم ویلي
چیرته اړ شوې نو خر پلار کړه خپله چار کړه
هر٬ هر څوک
دخپل هم ناستي نه رنګ اخلي
ګل دګل نه خټکی دخټکي نه
څه ښه وایي
هسې غر هسې کربوړی
بد اولاد به پیدا کیږي بد سړی نه
ای په نورو
دنیوکو اتلانو
لږ څه کښته کړۍ ګریوان کې خپل سرونه
څوک یې نه
ویني خپل عیب دولو منځ ده
دهرچا نه خپل هیر شوي ګناهونه
ښه خو داده
چې هر څه پخپله وکړو
دباور دپاره ډیر لږ دی دوستان
مګر څومره
به مو ډیر وي اوریدلی
دپردیو په لاس مه وژنۍ ماران
ته چې ماته
دخپل نیت صفایی وایې
قضاوت کله چا کړی په نیتونو
دهر چا
دلارې مل یې خپل عمل وي
تاریخ تل کړي فیصلې په عملونو
یو نیم کار
چې په یوه شي په سل نشي
نه پوهیږم داخبر ده رښتیا څومره؟!
په پښتو کې
خو داهسې لوی متل دی
سل دې ومره خو دسلو سر دې مه مره
چې دعمر په
سهار دی څه ونکړل
په ماښام کې لار له ټولو نه ورکیږی
تسپې اړوې
چې بیا به سهار راشي
بوډا پوه شه دا وړۍ نه شړۍ کیږي
دامید ښار
ته به خامخا رسیږي
په سفر کې چې یو ځای سره دملو ځي
په پښتو کې
دامتل ده چې تنها وي
ماران خود به دهمغو پر اوږو ځي
ژوندانه کې
تل په ځان باندې تکیه کړه
کاروه یې څو دې مټو کې خپل زور ده
سترګې وږې
دسترخوان دچا ته نکړې
دپردیو ډوډۍ پور ده یا پیغور ده
اهنګر شه
ددرانده ګوزار دپاره
دزرګرو له ګوزاره څه جوړیږی؟
پدې پوه ده
که نن اوړ ده او که زوړ ده
چې دسوال په اوبو ژرنده نه چلیږي
رسوا کیږي
چې دوه مخی ریا کار وي
په خوله وایه چې په زړه دې څه تیریږي
هسې نه چې
په خوله خوږ په زړه کې کوږ وې
بار چې کوږ وي تر منزله نه رسیږي
فرق دخپل
او دپردي کول پکار دي
چې دخپل نه وه نو پوه شه دپردو ده
دبل چا په
بستر نشي تل خوبونه
ټول پوهیږي پردی کټ تر نیمو شپو ده
چې یې
واوریدې نو ته هم ورته غوږ شه
اوریدل دنورو خلکو ډیر ښه کار ده
تا به هم
زما په شان وي اوریدلی
وایي ژرنده که دپلار ده هم په وار ده
که یو ځان
خولو کې ډوب کړي نور ویده وی
عاقبت دداسو خلکو نه رڼیږي
چې لاسونه
سره یو شي نو غږ جګ شي
په یو ګل وایي چې نه پسرلی کیږي
چې سرشت او
په خلقت کې سره یو وي
فرق یې نشته که په هر ځای کې اوسیږي
په فطرت چې
سره یو وي بیل به نشي
اوبه کله په ډانګي باندې بیلیږي
محتکرده٬
رشوتخور ده یا خاین ده
چې دغږ او دخپل سیوري نه داریږي
درست عالم
ورته ایینه دخپل عمل وي
په رښتیا چې غل په غره کې نه ځاییږي
دچا څوک او
دچا څوک به دښمنان وي
دښمن شوی ماته خپل دي تش لاسونه
اشنایي ده
نن دغوړ لستوڼي یاره
دغریب سړي څوک نا اخلی سلامونه
که اوښ جګ
ده دشیدو تمه ترې مکړه
خو تکړه ده ډیر په وړلو کې دبار
دهر چانه
دکار تمه تر امکان شي
نده٬ نده ترکاڼي دبیزو کار
ژبه ښه ده
خو پستو خوږو وینا ته
بدویل پرې دبل چا لویه خطا ده
چې هم ښه
ده او هم بده ځکه وایي
خپله ژبه هم کلا ده هم بلا ده
کښیناستلو
کې د دوو څه ضرر ده
سخت مشکل شي په خبرو کې اسان
پریمنځل
دوینو نشي وینو باندې
چا چې کړی دی داکار دي لیونیان
تل دې مه
بوله غونچې مړاوې دهیلو
تل خزان نه وي ٬ خزان پسې بهار شته
میلمه تل
به دسختیو کاروان نه وي
غر که جګ ده خامخا یې په سر لار شته
لمسولی
غمازانو په بازار یې
چۍ دې توره نن ایستلې ده خپل ورورته
پرې جرګه
شه اول پړ کړه بیایې مړ کړه
سوله ښه ده خبر مه باسه وشورته
پرون تیر
شو نن دې ځان ترې رابهر کړه
دسبا یې لا چا کړی ضمانت ده ؟
هوښیاران
دغې ګړۍ نه ګټه اخلي
ځکه وایي دم ساعت چې غنیمت ده
اوس پدې
خبره ډیرخلک پوهیږي
خومنلی لا پخوا وه منورو
چې په توره
باندې هر سړی مړ کیږي
سړی هغه ده چې مړ شي په خبرو
بد خویي کې
خپل دوستان هم پردی کیږي
دبد خوی سره دهیچا نه لګیږي
سلوک ښه
کړه برده بار او منت بار شه
چې په ښه سلوک پردي خلک خپلیږي
کړې نورو
خو زه هم یې درته وایم
ځکه داخبره ډیره قیمتي ده
خدای دپاره
ددوستانو نه پور ما اخلۍ
پور دمینې او دوستۍ بده قیچي ده
دګردون
قانون په شان لکه ارهډ ده
ډک خالي کړي خالي ډک بیرته په شا ځي
تل ډک ډک٬
خالي خالي نه پاته کیږي
چې وی تللی په ویالو کې اوبه بیا ځي
چې پرې نه
پوهیږي ځکه نو سر جګ وړي
سریې ټیټ وي دهغو چې پرې پوهیږي
شرم٬ شرم
به هر چا وي اوریدلی
چې پرې پوه نشي هغه کله شرمیږي
ته دې ناز
کوه چې ښه ښکارې په ناز کې
څه پروا شته چې خپه دي عاشقان
دیوې او د
دوه ورځو خبر نده
په ژړاوو کې پاخه دي یتیمان
دانسان او
دحیوان تمیز پکار دی
بیکاره انسان بد تر وي له حیوان
ویښ ګیدړ
تر زمري ښه ده چې ویده وي
بیکاري ده بد بویي لکه ډیران
چې په نورو
کړي جنګونه خپله ناست وي
څه سړی وي چې دتلو تر سنګر نه وي
تل پخپل
همت او مټو باندې ویاړه
دزمریو میړنتوب په لښکر نه وي
چې دې لاس
پښې پرې نه وې خوارې کړې
نه وهلی دې وه بیل په کوم پټي
بې زحمته
چې راځي هغسې درومي
باد راوړې وایي باد ځان سره وړي
اور اوبه
سره جدا دي په خصلت کې
ټول پوهیږي اور اوبو باندې مړ کیږي
یو به نشي
چې په خوی سره یو نه وي
غوړي کله داوبو سره ګډیږي
چادزړه نه
چې یوه خبر بهر کړه
شک یې نشته چې سل نورې پدې کور وي
پاوکی تل
نمونه دټول خروار وي
چې دود خیژي په دې پوه شه هلته اور وي
ډار پکار
نده دمست وحشي دریاب نه
او نه هم دکوم یاغي باغي سړي نه
حذر تل کوی
له دغو دوه شیانو
چې ولاړې وي اوبه او دچپ سپي نه
دمیږي په
قدمو٬ نه پوره کیږي
لار اوږده ده دابه څنګه رالنډیږی
دټینګ عزم
سره ټینګ ګامونه ښایي
لوی منګی وایي په پرخه نه ډکیږي
څوک چې خره
باندې مزه دمالګې ګوري
که خر نده نو دخره نه ده نادان
ځان یې
ستړی کړ پلاس به څه ورنشي
څه پوهیږي درباب په خوند اوښان ؟؟
که دې زړی
داغزیو وي شیندلی
تمه مکړه چې حاصل به یې ګلان وي
ځکه وایي
چې کرې هغه به ریبې
ګل به نشي چې یې زړی له سوزان وي
پټه خوله
اوسه په سترګو کې راز وایه
لکه ګل په خاموشۍ کې دې ګفتار کړه
خوله خوړو
ته ده غوښتلو لره نده
درموز نه چې کار تیر شي ترې انکار کړه
مونږ له
سرو٬ نه ووپه ځغاسته خبر نه وو
ننوتي وو دتور اجړا پر خونه
وزې منډه
کړه لیوه نه چې ځان خلاص کړي
بد طالع شوه دقصاب کور ته دننه
تشه خیټه
وی تل ډکه له فساد نه
ځکه چا نه٬ نه ډاریږي نه شرمیږي
دتش ګیډو
دغضب نه ډار پکار ده
پیشو وږې دزمري سره جنګیږي
په لیدلو
دجمال باندې عاشق شي
خبر نه وي دهجران له تور زندان
انتخاب
دزړه کې عقل هیڅ کاره شي
دانه٬ ویني لومه نه ویني مرغان
فرق ګران
شوی دعاقل اود جاهل دی
هر څوک بولي ځان دعقل خزانه
دانصاف
جنازه وتې ده له ښاره
دیوانه به ده خندد٬ ده به دیوانه
سفرونه
دپیړیو په یو ورځ کړي
حیرانیږم دګردون په حکمتونو
چې توان یې
دکرایي خر پرون نه وه
نن ګلې یې جوړې شوی له اسونو
 |
 |
 |